Berichten

Flexibel privéleven, flexibel werkleven?

Kantoormedewerkers, de zogenaamde ‘witte boorden’, genieten een zekere mate van flexibiliteit. Door hun vaste werktijden weten ze waar ze van op aan kunnen, dat ze indien nodig vrij kunnen regelen of een dagje thuis kunnen werken. Arbeiders daarentegen missen hier een belangrijk stuk vrijheid. Ze zijn de motor van onze economie. De mensen die onze koffie zetten in de ochtend, ons verzorgen in het ziekenhuis en ons met de bus van A naar B brengen. Belangrijke activiteiten die onze maatschappij draaiende houden. Dus waarom genieten zij niet dezelfde flexibiliteit als kantoormedewerkers? Zeker de nieuwe generatie arbeiders is met de komst van platformen als Spotify, Netflix en Uber gewend aan een bepaalde mate van vrijheid, flexibliteit en mobiliteit in hun privéleven. Alles gebeurt waar en  wanneer zij dat willen. Waarom moeten zij, als ze aan het werk gaan, dan terug naar een oud systeem waarin het ontzettend moeilijk is een dienst om te ruilen?  Lees meer

De best gelezen HR-Communicatie blogs van 2014

Het jaar 2014 was in meerdere opzichten gedenkwaardig. In 2014 vierden we bijvoorbeeld ons eerste lustrum: 5-jaar HR & Communicatie. We organiseerden ook samen met actieve leden gave bijeenkomsten, zoals de inspiratiesessie over Arbeidsmarktcommunicatie nieuwe stijl. Onze communitymanagers waren vertegenwoordigd in vakjury’s: Inge Beckers bij de Internal Branding Jaarprijs en René Ravestein bij de Gezondheidsaward. Drie professionals uit dit netwerk gaven een kijkje in hun keuken: Saskia Barendse, Laura Baselaar en Lodi Planting.

Lees meer

Sociale innovatie gaat niet vanzelf

Volgens een blog van een programmamanager HNW – bij een grote corporate organisatie hier in Nederland – is het slechts een kwestie van tijd voordat thuis- of telewerken de normaalste zaak van de wereld is. Hier heb ik serieuze twijfels over. Volgens mijn stellige overtuiging moeten we toch echt iets meer doen dan gewoon een paar jaar wachten. Vastgeroeste gedragspatronen, de shift van controle naar vertrouwen én een stimulerende cultuur waarbij mensen worden aangestuurd op resultaat en niet op aanwezigheid – het vereist veel en zorgvuldige aandacht. Dit verandert nooit vanzelf. Mensen veranderen namelijk niet als er voor hen geen legitieme reden is voor verandering. Lees meer