De organisatie als community

Het intern organiseren – of, het regisseren – van werk, daar ligt de komende jaren een enorme uitdaging. Personeelsplanning wordt net als marktwerking waarbij de wetten van vraag en aanbod regeren. Vergrijzing, arbeidsmarktkrapte en een toenemend aanbod van ZZP-ers zijn de trends. Ik vraag mij af hoeveel organisaties in hun strategische personeelsplanning scenario’s hebben uitgewerkt. Welke voorstelling heeft men over de verhouding flex/vast? Weet men eigenlijk wat het nu is? En wat is het over 5 jaar?

Autonomie vs sociale cohesie

Ons Human Capital is in beweging en dit betekent veel voor HR-communicatie, bedrijfscultuur, imago, identiteit. Het heeft ook invloed op vraagstukken als binden & boeien of opleiden & ontwikkelen van vaste én flexibele werknemers. Professionals hoe autonoom ook, zoeken naar sociale cohesie. Want mensen hebben vaak een intrinsieke behoefte ergens bij te horen. Of ze nu ZZP’er zijn of een baan in loondienst ambiëren. Ik zie nog weinig organisaties in deze behoefte voorzien.

Waarom moeten organisaties hiermee bezig zijn?

Omdat ik vind dat organisaties de principes van een community moeten omarmen. Dit is nodig om de kennis op peil te houden, om aan voldoende personeel te komen en om zichtbaar aantrekkelijk te blijven. De kennis en kunde van professionals zal in de nabije toekomst veel beter benut worden als het ‘denken in organisaties’ vervangen wordt door het ‘denken vanuit netwerken.’

Tot slot ben ik zeer geïnteresseerd in het antwoord op de vraag:
‘Kunnen organisaties werken als communities?’