Betrokkenheid zegt meer dan tevredenheid
Werknemers die tevreden zijn, zijn niet per definitie betrokken. Medewerkers kunnen namelijk in een baan blijven hangen omdat ze het best naar hun zin hebben, best aardig verdienen en het best nog wel een tijdje kunnen volhouden. Betrokken werknemers daarentegen hebben hart voor de zaak, willen hun werk goed doen en kijken niet op een uurtje extra. Een duidelijk verschil, zo lijkt me.
In dat kader vind ik het vreemd dat er nauwelijks onderwijsinstellingen in de lijstjes van Alle beste werkgevers en de 50 Beste Werkgevers van Intermediair 2009 staan.
Foto: Esther Tuttle, Unsplash
In het onderwijs draag je namelijk veel verantwoordelijkheid, heb je vrijheid in de uitvoering van je werk en kan je prima flexibel (bijv. binnen schooltijden) werken. Wat wil je nog meer? Het enige waar het wellicht aan schort is coaching en/of intervisie. Juist de inrichting van het leren van elkaar – bijvoorbeeld door het standaard toekennen van een mentor – is een belangrijke factor om betrokkenheid te initiëren. En om ongewenste uitstroom tegen te gaan.
Kruisbestuiving inrichten
Coachen met collega’s lijkt modern maar was al gemeengoed in de oude tijden waar de oudere raadgever en trouwe vriend zich als behulpzame mentor opwierp. De oudste coach kennen we uit de Odyssee van Homeros. Hierin helpt de godin Pallas Athena in de gedaante van Mentor ondernemende stervelingen op weg. Nu zie ik het gros van het onderwijspersoneel niet als ondernemende stervelingen, maar een steuntje in de rug kunnen ze wel gebruiken. Ik hoor te vaak dat docenten binnen zeer korte tijd het onderwijs weer verlaten.
Door collega’s te coachen bijvoorbeeld door het invoeren van mentorschap voed je werknemers met inspiratie die het hart van de professional raakt. Door intercollegiale kruisbestuiving te faciliteren bijvoorbeeld door het aanbieden van intervisie creëer je een omgeving waar persoonlijke ontwikkeling, permanent leren en het leren van elkaar centraal staan. Het is dé manier om betrokkenheid te faciliteren!
Met deze aanbeveling zie ik volgend jaar graag een ROC of een scholengroep prijken op de hierboven genoemde lijstjes.
Je legt de vinger op de zere plek. Vooral jonge docenten hebben een luisterend oor en sturing nodig. En ik kan het weten. Zie mijn artikel in de NRC.next van 1-102009: De meester wil ook carrière maken. De student is natuurlijk altijd het allerallerbelangrijkst, maar dat staat wel de ontwikkeling van docenten in de weg. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
Je legt de vinger op de zere plek. Vooral jonge docenten hebben een luisterend oor en sturing nodig. En ik kan het weten. Zie mijn artikel in de NRC.next van 1-102009: De meester wil ook carrière maken. De student is natuurlijk altijd het allerallerbelangrijkst, maar dat staat wel de ontwikkeling van docenten in de weg. En dat kan nooit de bedoeling zijn.