Een neger, homo, Marokkaan of vrouw omdat het moet

Onlangs was het een kortlopend rubriekje in PowNews. Het gerucht ging namelijk dat de publieke omroep quota ging invoeren voor minderheden in programma’s. Pownews, altijd in voor een grap, nam het heel letterlijk en schuimde de straten af. Op zoek naar een allochtoon, die dan bij voorkeur ook nog eens een specialiteit had. Zingen, dansen, koken, het maakte eigenlijk helemaal niets uit. Aldus werd hij of zij dan direct een deskundige. Hop, een vinkje en alweer voldaan aan een criterium van de publieke omroep.

Kramp
Of je dit nu een leuke manier vindt of niet, het legt wel de vinger op de zere plek. Want hoe ontzettend krampachtig gaan wij nou toch om met diversiteit? Niet alleen op televisie, maar wat te denken van de arbeidsmarkt? Nog steeds worden allochtonen, vrouwen, homo’s – laten we ze voor het gemak maar even op één hoop gooien – in bepaalde sectoren en op bepaalde niveaus kennelijk niet voor vol aangezien. En dat terwijl de maatschappelijke én demografische ontwikkelingen laten zien dat Nederland in rap tempo ‘verkleurt’ en feminiseert. Los van de ‘emotionele’ kant van deze ontwikkeling (discriminatie, glazen plafond), is er een belangrijke economische reden: de arbeidsmarkt heeft binnenkort simpelweg iedereen nodig. Het is letterlijk alle hens aan dek.

Zorgsector
Neem de zorgsector. Over een jaar of vijftien zal ongeveer een kwart van de beroepsbevolking in deze sector moeten werken om aan de enorme vraag te kunnen voldoen. En dat terwijl de zorg een enorme uitstroom te wachten staat. Nederland reageert in dat opzicht bijzonder traag. Al jaren worden er commissies opgericht, taskforces in het leven geroepen en rolmodellen benoemd. Maar het schiet niet op.
Wat moeten Nederlandse werkgevers op korte termijn doen om daadwerkelijk een afspiegeling van de samenleving in hun organisatie te krijgen?

Niet lullen maar poetsen
Hoe moeten we arbeidsmarktcommunicatie (en dus ook interne communicatie) van organisaties anders inrichten om die traagheid te doorbreken? Want met alleen het afbeelden van de spreekwoordelijke neger of homo in communicatie-uitingen en op de website komen we er niet. En als er daadwerkelijk een diversere populatie binnen de organisatie aan de slag is, wat moeten we dan doen om deze nieuwe medewerkers te behouden en optimaal tot hun recht te laten komen binnen de organisatie?

Vragen die hopelijk beantwoord zullen gaan worden op de eerste Logeion-bijeenkomst van de themagroep arbeidsmarktcommunicatie. Komt allen, dan kunnen we eindelijk ’s echt aan de slag!

Kijk hier voor programma en inschrijving