Hoeveel richting geven heeft iemand nodig?

In de laatste vijf jaar zijn er zo’n 80 definities verschenen van ‘purpose’. Medewerkers werken graag voor een bedrijf met een herkenbaar doel. Purpose is bij uitstek een onderwerp om richting te geven. Hoeveel richting geven heeft iemand eigenlijk nodig? Peter van den Besselaar werd aan het denken gezet.

Ik zag de afgelopen maanden twee films die een ontnuchterend beeld geven van purpose: Perfect Days en de documentaire Gerlach.

Film Perfect Days

De onthaastende film Perfect Days laat de dagen zien van Hirayama, een schoonmaker van openbare toiletten in Tokio.

Kan een mens gelukkig zijn zonder plan of ambitie? Deze prikkelende vraag werd gesteld in een boekenbijlage van een krant. Hirayama líjkt zo iemand te zijn. Perfect Days is een ode aan intrinsieke motivatie: werk doen uit persoonlijke interesse, plezier, nieuwsgierigheid. Voldoening die voortkomt uit de activiteit zelf. Hirayama heeft werk dat hem intens voldoening schenkt.

Documentaire Gerlach

In de documentaire Gerlach volgen we een boer met gronden ingekneld tussen Schiphol en oprukkende bedrijventerreinen. Hij geniet als hij over het land loopt, het zand voelt. Gelukkig heeft hij een broer die jurist is, en hem helpt in allerlei procedures zoals tegen buurman McDonalds. De boeren hebben elkaar, om te klagen en te delibereren over het weer. Ook deze documentaire is ontzettend onthaastend.

Genietend onthaasten

In beide films is genieten aan de orde. De toiletreiniger in Tokyo geniet van alledaags geluk, zijn werk en kleine dingen: de zon die schijnt, het ruisen van bladeren van bomen, de muziek van Lou Reed, The Kinks. Van boeken lezen. Van een bubbelbad. Boer Gerlach zie je genieten van vroeg op het land zijn, checken van groenten, eten van aardbeien en paling.

Toen ik die vraag ‘hoeveel richting geven heeft iemand eigenlijk nodig?’ voor mezelf probeerde te beantwoorden, schrok ik van het idee dat deze twee mannen NIETS nodig hebben. Als zij in hun intrinsieke motivatie worden gestoord of belemmerd, dan begint de ellende pas! Zij zijn nu volmaakt gelukkig met hun werk.